Naast Intel is ASML, naast Netflix is VideoLand. Naast Facebook zijn Twitter en Youtube. Geen reden voor kop kleiner maken uit marxistische overweging. Mijn studiegenoot in de tachtiger jaren Pieter Broertjes had het nooit op het internet. Toch zat dat er aan te komen, volgens schrijver van dit blog. Geen wonder, hij wilde hoofdredacteur worden van een papieren krant. En is dat ook geworden. Één van mijn docenten destijds werd hoofd van de afdeling antitrust onderzoeksafdeling van het centraal bureau voor de statistiek. Zie dat als een wapenfeit van deze kant.
Vrienden houden zich al decennia lang bezig met industriepolitiek in de informatica. Het hele ICT veld is betaalbaar voor iedereen geworden en innovatief gebleven. Dat is vandaag niét te lezen in een bijdrage van Volkskrant journalist Hans Schnitzler aan onderzoeks-platform Follow the Money:
https://www.ftm.nl/artikelen/breek-facebook-op-in-duizend-stukjes
De vrije meningsuiting is een erkend kritisch vermogen van de westerse beschaving. Het levert kennelijk onrust in de zittende arena van de politiek maar wordt toch vooral geduld en gerespecteerd. In het verleden was kritiek op Nederlandse televisiekanalen onder noemers zoals ‘vertrossing’ en/of ‘verzuiling, vergrijzing’. Waarschijnlijk zullen de Chinezen die te maken hebben met staatsgereguleerde surveillance hun gecensureerde internet ervaren zoals jongeren in de 80s de Nederlandse staatsmedia.
Op het moment is met Facebook iets ánders gaande dan ‘vertrossing’ en in grote lijnen dringt zich een vergelijking op met de vrije Noordzee zenders zoals Veronica en later 538 radio en het gewaardeerde NPO Nederland 3. Schnitzler poneert het idee: ‘de Chinese censuur steunt in essentie op dezelfde principes als Facebook‘. Eigenlijk is dat niet houdbaar nu kennelijk de vele en diverse meningen en plaatjes op Facebook eerder haaks staan op wat de zittende Haagse politieke elite wenselijk acht, dan dat zij van hen waardering krijgen.

Natuurlijk blijft veel te wensen over. Denker des vaderlands Daan Roovers zegt hierover in de laatste zondag-overweging van het filosofisch kwintet: Facebook is onoverzichtelijk. De technocraat is het met haar eens: berichten op Facebook zijn vervat in een boom structuur die je open- en dicht kunt klappen. Dat maakt modereren lastig. Sowieso hebben de moderatoren van Facebook groepen weinig faciliteiten zoals overzicht. Terugvinden van een bericht is ook voor de individuele gebruiker lastig. Soms is in een lijst vindbaar van wat men geplaatst heeft en soms niet. Dit bemoeilijkt het achteraf bewerken en gas terug nemen wat voor ongeoefende debaters wél nodig is.
De boom structuur was ooit het technologisch meest geavanceerde element in grafisch programmeren, nu is video dat. Video nodigt net als een blog veel meer uit tot voorbereiden van een aaneensluitend verhaal en is eigenlijk nu al de meest gewaardeerde en meest populaire vorm.
Het is gemakkelijk schieten op het Facebook nu ook de babyboom generatie de website van Mark Zuckerberg en de ‘attentie: buurtpreventie’ WhatApp hebben gevonden.
Mag de Nederlandse investeerder ook inzicht verwachten en constructieve ontwerpen voor de Nederlandse ICT in plaats van het gedachteloos bekritiseren van ondernemerschap en het beperken van vrije meningen? Is het ook mogelijk om de technologische infrastructuur naar grotere hoogte te stuwen met behulp van journalistieke stukken?
Auteur Bert Kerkhof schrijft over internetgebruik en doorgaans over jeugdzorg en rechtsstaat

Waardeer dit blog
Dit artikel las je gratis. De moeite waard? Laat je waardering zien en draag €1 bij of een veelvoud daarvan. Via Paypal of creditcard.
€ 1,00
Geef een reactie