In de 80s en 90s was in traditioneel Nederland veel te doen over alleenstaand moederschap. Het heeft geleid tot een eenvormigheid die te denken geeft: het aantal huishoudens is in 25 jaar met maar liefst 26 procent toegenomen. Langzamerhand zien we hoe het alleenstaand moederschap het opvoeden heeft beïnvloed en wat de gevolgen zijn voor de getroffen kinderen. Gemiddeld genomen: meer voortijdig schoolverlaten, werkloos thuiszitten, minder toekomst. Deze kinderen zijn niet zo goed beschermd als we zouden willen en waar ze recht op hebben.
In 2009 werd de regeling Co-Ouders en Ouderschapsplan van kracht. De Staatscommissie Herijking Ouderschap bracht december 2016 een rapport uit over:
- Draagmoederschap
- Het recht van kinderen om je afstamming te kennen en
- Meerouderschap
Het advies van de commissie stelt regels voor minder traditionele gezinnen met maximaal vier juridische ouders en maximaal twee verblijfplaatsen per kind. Dit kan een doorbraak genoemd worden.
In de anderhalf jaar die verstreken zijn, is weinig bekend over wat intussen gebeurt: nieuw samengestelde huishoudens met 2, 3 en 4 ouders boeken succes. Uit onderzoek blijkt dat de nieuwe wijze van opvoeden precies even goed is als opvoeden in een traditioneel huwelijk.
De meest veiligheid voor het kind wordt bereikt indien al deze ouders het kind kunnen erkennen. Het gaat niet over belangen van de ouders en de rechten die zij willen hebben. Het gaat om goed voor het kind kunnen zorgen.
Het kind heeft er recht op dat alle verzorgers ook daadwerkelijk iets kunnen betekenen. Al is de schets klaar, het is nog niet afdoende geregeld. Minister Sander Dekker is aan het uitzoeken hoe erfrecht, internationaal privaatrecht, naamrecht en vreemdelingenrecht aangepast kunnen worden. Dit zal in maart 2019 klaar zijn. Vooruitlopend kunnen instanties de nodige tolerantie betrachten, niet gewacht hoeft tot alle systemen zijn aangepast.
Het alleenstaand moederschap had nooit zo’n vlucht kunnen nemen zonder vechtscheidingen. Als kinderen vaker zouden zijn erkend zou dat niet gebeurd zijn. Indien meerdere ouders gezag over het kind hebben, gaat daarvan een de-escalerende werking uit binnen het huishouden. Als iets schadelijk is gebleken, dan is het wel: het weigeren van een rechter van gezag aan één of meerdere ouders. Immers met gedeeld gezag zijn meer ouders aanwezig om deze kinderen op te vangen. Hoeveel kinderen zitten niet alleen thuis of zien hun ouders nauwelijks. Co-Ouderschap biedt veel meer oplossingen om aandacht te schenken. Een heel dorp is nodig voor het opvoeden van een kind.
Met curatoren die nog voor de geboorte gaan meepraten namens het kind over een ouderschapsplan, dreigen in Nederland opnieuw vormen van parentificatie. In Duitsland kan een moeder in haar eentje het juridisch gezag delen met een andere ouder, zonder tussenkomst van rechtbank / curator. Daarna is drie maanden bedenktijd. Onze oosterburen hebben het goed bekeken.
Bert Kerkhof
European progress 
Geef een reactie